Do bólu

Jacek nie może ułożyć sobie życia – ciągle mieszka z matką, gdyż czuje się za nią odpowiedzialny. Znosi jej narzekania, niezadowolenie i ostre oceny. To kobieta o neurotycznej osobowości, stanowcza i zaborcza. Mieszkają w jednym pokoju w starej PRL-owskiej willi. Kamera obserwuje codzienność Jacka, który pracuje na oddziale krakowskiego szpitala psychiatrycznego. Gdy w jego życiu pojawia się nagle kobieta, wybucha konflikt z matką.